Zima być może zaskoczy jeszcze drogowców, ale uczniów I LO im. B Prusa na pewno nie. Korzystając z pierwszych obfitych dostaw darmowego materiału budowlanego i w ramach nietypowej lekcji fizyki rozpoczęli wznoszenie igloo.

Prace są już na za półmetkiem, ale pozostał jeszcze najtrudniejszy etap – budowa konstrukcji dachu. W finalizacji tej wymagającej kreatywności i ciepłych rękawiczek inwestycji życzymy „Prusakom” powodzenia!

A oto uzasadnienie, dlaczego fizykę najlepiej poznawać w praktyce:

– Budowa igloo to nie tylko świetna zabawa integrująca uczniów, dająca podział obowiązków i prac w grupie, lecz również trudna do zrozumienia nauka – podkreśla Sławomir Miernicki, nauczyciel fizyki w "Prusie".  – Igloo budują Inuici z kanadyjskiej Arktyki oraz mieszkańcy Grenlandii, jako tymczasowe schronienie, żeby przetrwać noc. Kształt igloo to półsfera. Jest zazwyczaj wykonana z lodu. My w naszych warunkach pogodowych nie mamy lodu, więc wykonujemy igloo ze śniegu. Żeby w ogóle śnieg mógł się „lepić”, temperatura powietrza musi być w okolicy zera stopnia Celsjusza. Wtedy zachodzi równowaga termodynamiczna wody i lodu. Wystarczy śnieg ścisnąć i częściowo się stopi. Woda z tego śniegu działając siłami przylegania i siłami spójności „zlepi” pozostałe kawałki śniegu tworząc kulkę. Kulkę możemy dalej potoczyć po śniegu, który będzie się przyklejał do naszej kulki i tak utworzymy większą kulkę. Kilkanaście większych kulek możemy położyć jedna na drugiej, tak aby utworzyć ściany naszego igloo. Tutaj musimy pamiętać o siłach nacisku tj. o ciężarze własnym kul śniegowych, jakie będą wywierać te położone wyżej na te położone niżej. Dodatkowo chcielibyśmy, aby zadaszenie naszego igloo było w postaci półsfery. Trzeba więc tak kłaść kule jedna na drugiej, aby nie spadły. Musimy utworzyć coś na kształt łuku, w którym kule z „dachu” igloo będą równomiernie naciskać na ścianki boczne. Optymalną temperaturą byłoby trochę poniżej zera (tak ok.; minus 2-3 stopnie Celsjusza), aby utrzymał się śnieg. Zamieni on się potem w lód pod wpływem ściskania i sił nacisku oraz wielokrotnego topnienia i zamarzania. Powstający lód wzmocni konstrukcję igloo tak, że będzie można nawet bezpiecznie stanąć na szczycie konstrukcji. W igloo pamiętajmy też o przewodności temperaturowej ścian, z którego jest wykonana nasza budowla. W środku dużego igloo temperatura powietrza może dochodzić do kilku stopni Celsjusza! Oznacza to, że igloo będzie spełniać swoją rolę, gdy rozkład temperatury wewnątrz będzie nierównomierny - najcieplej będzie na środku, a przy ściance igloo od wewnątrz będzie temperatura zero stopni Celsjusza. Na zewnątrz może być wtedy siarczysty mróz.