W pierwszą sobotę września na terenie byłego obozu pracy w Treblince uczczono 74. rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej. W uroczystościach patriotyczno-religijnych wzięło udział około 400 osób. W spotkaniu uczestniczyli m.in. wojewoda mazowiecki Jacek Kozłowski, Andrzej Łuczak - dyrektor Instytutu Pamięci i Dziedzictwa Romów oraz Ofiar Holocaustu, Krzysztof Bukowski - prokurator Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Koszalinie i Andrzej Silny, kierownik Delegatury Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Siedlcach. Nie zabrakło także byłych więźniów obozu ? Zygmunta Chłopka i Ireny Jacewicz-Ziółkowskiej, młodzieży szkolnej, harcerzy i kombatantów. Gdy człowiek burzy?Zebrani przeszli drogą krzyżową od żwirowni do miejsca straceń. Tam odbyła się msza święta, której przewodniczył ks. Ryszard Zalewski, proboszcz parafii Trójcy Przenajświętszej w Prostyni. (?) Oby się nie powtórzyłoKilka słów w imieniu społeczności romskiej dodał Andrzej Łuczak, dyrektor Instytutu Pamięci i Dziedzictwa Romów oraz Ofiar Holocaustu. Wspomniał on o 500 tysiącach wymordowanych podczas drugiej wojny światowej Romach i swoim dziadku, który był jednym z więźniów obozu pracy w Treblince.

(?)

W obozie była do końca
Chwile refleksji i zadumy wywołały też wspomnienia Ireny Jacewicz-Ziółkowskiej. Była więźniarka wróciła na chwilę myślami w czasy, kiedy przebywała na terenie obozu pracy.
? Warunki były okrutne ? wspominała. ? Brakowało jedzenia, koców i wody. Praca tak mnie wyczerpała, że nie pamiętam już nawet, gdzie stał mój barak. Pamiętne są jednak dni, kiedy katowano i zabijano ludzi. Nigdy też nie zapomnę mojego pięciodniowego karceru w bunkrze, do którego trafiłam wraz z dwoma, innymi kobietami za pomoc jednemu więźniowi. Ledwo wyszłyśmy z tego zajścia z życiem. Nie wszystkim to jednak było dane, wielokrotnie byłam świadkiem morderstw, tortur i grabieży. W obozie zostałam do końca, do pierwszego sierpnia 1944 roku. Wtedy to pozwolono nam opuścić obóz. Jeszcze teraz widzę siebie biegnącą do bliskich, do domu ? dodała na zakończenie.
Na zakończenie obchodów zostały złożone kwiaty pod pomnikiem i zapalno znicze. Spotkanie zakończyło się wspólną modlitwą o pokój w Syrii.

TEKST i ZDEJĘCIA: ANETA KORCZAK