Jeśli chcesz żyć, musisz wyznać grzechy

Recenzja patronacka książki „Farma złych dusz” Catherine Reiss, Wydawnictwo Waspos.

„Przekonam Cię, że Twoja dusza jest zła. Czujesz fetor? Nie czujesz? Słyszysz krzyki? Nie słyszysz. Myślisz, że robisz nikczemnego? Nie myślisz.”

Książka jest kontynuacją powieści „Fetor”, więc aby sięgnąć po Farmę najlepiej trzeba zapoznać się z jej pierwszą częścią. Zwłaszcza, że po Fetorze pozostaje wiele pytań, i przemyśleń, na które odpowiedzi będziemy szukać w drugiej części.

W książce czekają na nas dalsze losy bohaterów, ale nie tylko… pojawiają się także nowi, a co za tym idzie jeszcze więcej manipulacji i znaków zapytania. Znów dajemy się porwać w wir mroku i obłędu. Czy jesteś na to gotowy?

„A zanim zaśniesz, wyjaśnię Ci jeszcze jedno: za murami tego zakonu nie ma już życia. Za nim rozciąga się tylko piekło”.

Powieść to idealny thriller psychologiczny, który przenika do naszego umysłu pozwalając na przeniesienie się w ciało i myśli bohaterów.

Maks, Aleksander i Laura trafili pod opiekę mężczyzny o imieniu Józef, tylko czy tu odnajdą spokój i schronienie? Z każdym czytanym wersem wywołuje on sprzeczne uczucia u chłopca, więc zaczynałam mieć ogromne wątpliwości czy jest on godny zaufania. A może to zwyczajnie zarówno moje jak i jego przemyślenia, czy po tym co spotkała ich w klasztorze ktokolwiek jest godny zaufania. Koszmar jaki przeżyli nie jest łatwy do zaleczenia i delikatne zło rozpala żar strachu i niepewności.

Czy możliwe jest żeby los był tak okrutny i dzieci trafiły w jeszcze gorsze miejsce niż byli? Czy one mają szansę na uczucie miłości od kogokolwiek? I ta biedna malutka Laurka. Wręcz w głębi błagałam los żeby tym razem dał im szczęście.

Tylko czy uda się?

Do tego wszystkiego dołączają nowe osoby: Koryna i Celestyna. Do każdej z nich miałam inne odczucia, jednej mi było nawet trochę żal i poczucie sympatii. Do tej drugiej zaś dziwne podejrzenia… Sama nie wiem czemu. W sumie obie są zwerbowane do zakonu gdzie według teorii trafiają tylko zagubione dusze. Co takiego więc kobiety mają na sumieniu, że znalazły się w tym miejscu?? W miejscu, w którym się znajdują będą musieli odpokutować swoje winy i przejść prawdziwą mękę. Czy uda im się przejść przez to żywym?

W otoczce czuć zarazem już zapach krwi i śmierci.

Wiele chciałabym napisać, a zarazem nie zdradzić Wam losów bohaterów… Zapewniam tylko, że sięgając po powieść nie pożałujecie.

Książka to rollercoaster emocjonalny. Przesiąknięta wręcz złem, strachem, okrucieństwem i wszystkim co najgorsze w życiu człowieka. Szaleństwo i opętanie jakie może nami owładnąć jest wręcz przerażające. Doradzam jednak, że powinien być przeczytany w ciszy i skupieniu, a jednocześnie przeznaczenie więcej czasu aby nie musieć przerywać czytania. Historia utwierdza mnie tylko w tym jak bardzo człowiek jest podatny na manipulację przez innych i co gorsza nie jesteśmy w stanie nawet tego zauważyć.

Czytając powieść sama zadawałam sobie pytanie:jak bardzo jesteśmy źli, że jesteśmy w stanie tak krzywdzić drugą osobę i co gorsze dzieci?

Wręcz ból wewnętrzny przechodził przez moje ciało. Czy każdy musi być rozliczony za swoje grzechy? Czy może dobro łagodzi nasze złe uczynki? A może tylko usypia sumienie?

Autorce gratuluję. Świetna powieść. Każda z postaci idealnie wykreowana, czas i miejsce akcji dopieszczone w najmniejszym szczególe.

Jestem pełna podziwu i oczywiście czekam na kolejne Pani książki.