Tajemnice przeszłości, a zbrodnia doskonała

Recenzja patronacka powieści  „Strzygoń” Artura Żurka, Wydawnictwo Initium.

Nowa powieść autora to historia o tajemnicach przeszłości i sekretach teraźniejszości , które na zawsze powinny pozostać głęboko zakopane i zapomniane.

Książka to zdecydowanie świetny thriller, w który z każdą przeczytaną stroną odczuwać zaczynamy strach pomieszany z ciekawością.

Powieść tylko i wyłącznie dla osób o silnych nerwach. Dziwne wydarzenia sprawiają, że nic i nikt nie jest tu pewniakiem.

Akcja książki dzieje się w pensjonacie w Strzygoniu. Dom osadzony na kompletnym odludziu, pośród lasu i chaszczy. Z opisu można wręcz stwierdzić, że cała otoczka jakby czekała na swoją ofiarę. Aż dziwne, że nasz bohater wybiera to miejsce na dokończenie pisania swojej książki. No ale cóż o gustach się nie dyskutuje prawda?

Henryk Zamroz od lat czuje się niedoceniany i zapomniany więc postanawia pobyć sam z dala od wszystkich i wszystkiego i dokończyć swoją książkę, taką która da mu sławę i powrót na szczyt literacki. Tylko czy spokój będzie mu tu dany?

W pensjonacie poznamy także gospodynię Polinę, pana Romana i pewne małżeństwo. No i właśnie kogo jeszcze?

Niespodziewanie pojawiają się też letnicy, pojawi się gwałtowna nawałnica, a chwilę później jeden z pensjonariuszy zostanie odnaleziony martwy. Od tej nic już nie będzie takie jak wcześniej. Dookoła każdy wzajemnie się obserwuje i zaczyna nerwowo podejrzewać jeden drugiego. Każdy w duszy ma coś swoje za uszami i w środku po cichutku modli się aby nie ujrzało to światła dziennego.

Ciągle jednak pozostaje nie wyjaśniona jedna sprawa… kto zabił i dlaczego?

Zaczynają się tworzyć również coraz to nowsze teorie na temat miejsca w jakim się znajdują oraz rozległych bagien.

Czy z morderstwem może mieć wspólnego ktoś spoza naszego świata? Nieee to przecież całkiem niedorzeczne.

Miejsce w jakim przebywają, rzeczy które zaczęły się dziać wokół nich nie działają dobrze na psychikę ludzką. Powoli na światło dzienne wypływają ich skrywane sekrety. Nie są to łatwe tematy. Każdy ma za sobą jakąś życiową bliznę, która ma wpływ na ich zachowania w życiu obecnym. Do czego potrafi posunąć się zwykły człowiek nie widząc innego rozwiązania i walcząc o przetrwanie?

Czy prawda nas przerośnie? I czy w ogóle będziemy chcieli ją poznać? Zapraszam do przeczytania książki. Gwarantuję ogromną dawkę emocji.

Autor porusza w książce wiele trudnych tematów, ale nie zabraknie też uroczych powiedzonek gospodyni. Gdy wydaje Ci się jednak, że autor delikatnie Cię już uspokaja gwałtownie w powieści zmienia się akcja i wszystkie Twoje założenia odchodzą w zapomnienie. Powraca ten dziwny strach i niepokój jaki towarzyszył na początku.

Nic w tej książce nie jest pewne… Wydaje nam się, że dzięki odpowiedniemu kontrolowaniu i podpowiedziom udało nam się rozwiązać zagadkę morderstwa to koniec książki rozwiewa wszystko.

Oprócz mnóstwa emocji, strachu, mrocznej atmosfery i niedowierzania w książce poruszone są przede wszystkim problemy moralne,społeczne i psychologiczne. Zastanawiałam się wręcz niejednokrotnie jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji?

Autorowi gratuluję, lekkość jego pióra porwała mnie od pierwszych stron i nie byłam w stanie odłożyć książki nawet na chwilę, dosłownie wręcz przeniosłam się w ten świat.

Panie Arturze czekam na kolejne powieści.