Zacharuk: Uczelnia powinna być bezpieczną przystanią, nie korporacją

Pani Rektor, niedawno usłyszeliśmy oficjalną wiadomość, która wielu ucieszyła, a wielu na pewno przysporzyła nie lada wyzwań. Po 4-letniej przerwie ponownie będzie starała się Pani o funkcję rektora siedleckiej uczelni.

Dlaczego zdecydowała się Pani ponownie kandydować na stanowisko Rektora?

Jak Pani Redaktor doskonale wie, miałam okazję pełnić tę zaszczytną funkcję już dwukrotnie. Przepisy pozwalają każdemu Rektorowi piastować ten urząd przez dwie kadencje z rzędu. Uważam, że jestem dobrze przygotowana do pełnienia funkcji Rektora. Posiadam duże doświadczenie w zarządzaniu Uniwersytetem, ale myślę, że przede wszystkim doskonale rozumiem naszą społeczność akademicką. Wynika to z faktu, że to w naszej Uczelni przeszłam drogę od studentki do Rektora. Dało mi to możliwość poznania nie tylko ścieżki awansu, ale również pełnienia różnych funkcji, związanych z zarządzaniem Uniwersytetem. Jestem siedlczanką, urodziłam się w Siedlcach, tu wychowałam się i dorastałam wraz z naszą uczelnią. Była ona tłem mojego życia od kiedy pamiętam, a pamiętam praktycznie wszystkie etapy jej funkcjonowania. Nawet kiedy byłam dzieckiem, było to dla mnie zawsze ciekawe miejsce. Uważam, że dzięki temu, że jestem związana z tą instytucją, rozumiem ją w pełni.

Czy to, aby jedyne powody? Mówi się, że nie żyjecie w pełnej zgodzie z obecnym Rektorem.

Na pewno mamy różne spojrzenia na wiele spraw. Jesteśmy również prywatnie zupełnie innymi ludźmi i prowadzimy inny tryb życia, ale…

Pani Redaktor, jesteśmy podczas kampanii wyborczej i naprawdę nie chcę skupiać się na jej negatywnych stronach. Obecny Pan Rektor był jednym z moich zastępców. To ja dałam mu szansę wejścia do grona kadry zarządzającej uniwersytetu i to ja między innymi poparłam go w wyborach cztery lata temu. Zostawiłam uczelnię w nienagannej kondycji i nie mam sobie do zarzucenia nic, jeśli chodzi o to, jak zachowałam się w stosunku do Pana prof. Mirosława Minkiny. Myślę, że po wyborach, niezależnie od ich wyniku przyjdzie czas, kiedy opowiem, jak zostałam potraktowana przez mojego byłego zastępcę i kolegę oraz jak się poczułam. Dziś jednak, odpowiadając na Pani pytanie, jasno powtarzam, iż kandyduję ponownie na stanowisko Rektora, ponieważ posiadam wizję rozwoju naszego Uniwersytetu jako silnej marki. 

Niedługo minął cztery lata, kiedy przestałam pełnić funkcję Rektora. Miałam naprawdę wiele czasu na refleksję. Dziś wiem, że kiedy jest się na „samej górze” tej piramidy władzy, żyje się w pewnego rodzaju „bańce”. Ma się wielu doradców, nie zawsze najlepszych, a to powoduje, że obraz różnych sytuacji może być w pewien sposób rozmyty. Lekcja jaką dostałam od życia jest bezcenna, ponieważ pokazała mi, jaka jest różnica w tych dwóch światach i dwóch spojrzeniach. Dziś wiem, że zdarzyły się pewne błędy oraz znam powody ich popełnienia. Chcę zapewnić, że moje decyzje, w tym personalne, będą nową kartą w życiu Uniwersytetu. Będzie to nowe rozdanie.

Ale jest też najważniejszy powód mojej decyzji o kandydowaniu. Otóż są nim ludzie, którzy mnie do tego zachęcają. Przyszedł taki moment, mniej więcej dwa lata temu, kiedy zaczęły się do mnie zwracać kolejne pojedyncze osoby, które nie mogły zgodzić się z nową rzeczywistością, jaka zapanowała na naszej uczelni. Dziś tych osób, które mnie wspierają, jest więcej niż mogłam się spodziewać. Chcą one powrotu do bezpiecznego, stabilnego, przesyconego akademickością miejsca pracy. Wspólnie zgadzamy się, że uniwersytet zaczął funkcjonować jak korporacja, gdzie najważniejsze zaczęły być liczby, a przestali liczyć się ludzie. Ale to ludzie od zawsze tworzyli to miejsce i to było najpiękniejsze. Uniwersytet był bezpieczną przystanią całej naszej wspólnoty i nie ma mojej zgody, aby tak nie było.

To naprawdę budujące, co Pani mówi. Co w takim razie planuje Pani zmienić?

Po pierwsze należy uporządkować sprawy z kierunkiem lekarskim. Jestem niezadowolona, że tak pospieszono się z pewnymi decyzjami, bo to z nich wynikają obecne kłopoty. Gdybyśmy odłożyli w czasie kilka spraw, dosłownie o parę miesięcy, uniknęlibyśmy wielu problemów.

Poza tym, mam pomysły na kolejne kierunki studiów. Na pewno dołożę starań, aby powstały psychologia i dziennikarstwo. Nie wykluczam też rozmów o farmacji i innych nowych kierunkach. Natomiast zapewniam, że będę dbała o byt wszystkich dotychczasowych kierunków studiów, również związanych z naukami podstawowymi.

Jestem dobrym menedżerem i potrafię pozyskiwać środki na rozwój Uczelni. W moich dwóch kadencjach pozyskałam wspólnie z Pracownikami Uniwersytetu środki unijne w wysokości około 46 mln złotych. W kontekście nowej perspektywy finansowej jesteśmy w stanie wraz z kompetentnymi pracownikami powtórzyć ten sukces. A środki są nam niezbędne, ponieważ powinniśmy w naszej Uczelni kształcić przyszłe kadry na najwyższym poziomie. Będzie to możliwe, gdyż wkrótce będzie można pozyskać fundusze przeznaczone na działania związane z szeroko rozumiana inkluzją społeczną, w zakresie której jestem specjalistą.

Ponadto potrafię motywować pracowników do pozyskiwania środków zewnętrznych i realizowania projektów.  Tym bardziej, że w ostatnich czterech latach praktycznie tych środków nie pozyskano. Bez komentarza powinnam pozostawić powody zaistnienia faktu, którego nie rozumiem zupełnie, jeśli chodzi o pozyskiwanie środków, prowadzenie projektu i realizację dodatków zadaniowych. Nie mieści mi się to w głowie, ale nie o wszystkim wypada mówić głośno.

Kolejna kwestia, która na pewno sprawdzi się, jeśli chodzi o morale pracowników uczelni, to wdrożenie idei work life balance. Istnieje tyle dobrych przykładów funkcjonowania organizacji z sektora publicznego i prywatnego, że to się nie może nie udać.

Czy w takim razie poza innowacjami i przypływem gotówki planuje Pani również powrót do pracy zdalnej, jeśli tak to w jak dużym wymiarze?

Nie tylko, Pani Redaktor. Home Office dla pracowników administracyjnych i nauczycieli, dyżury online i koniec z przykuciem pracownika do krzesła na bezproduktywne siedzenie w pracy. Dziś widzę, jak to po prostu nie działa.

Moim celem będzie stworzenie warunków do tego, aby nasze życie zawodowe i prywatne tworzyło spójną całość, służyło naszym celom i oczekiwaniom i było zgodne z naszymi zasadami i wartościami. Skorzystają na tym nie tylko pracownicy Uczelni, ale również Studenci i Doktoranci.

Czy widzi Pani jeszcze jakieś nowe rozwiązania dla pracowników?

Do spraw pracowniczych należy również rozstrzygnięcie kwestii pracy osób, przechodzących na emeryturę.  Wykorzystam wszystkie możliwe rozwiązania, aby pracownik, kończący pracę, był w jak najlepszej sytuacji finansowej oraz, aby mógł kontynuować pracę i pobierać emeryturę, zgodnie z prawem. Tak jak to czyni dzisiaj pewna grupa naszych pracowników. Ja chcę, aby to dotyczyło wszystkich. Praca tych osób stanowi wsparcie całej społeczności akademickiej. Doświadczenie zawodowe to coś więcej niż rutyna. Jak nigdy brakuje nam obecnie w naszym środowisku osób z doświadczeniem zawodowym, rozumiejących, czym jest akademickość. Nowym pracownikom wszystkich szczebli w uczelni potrzebni są mentorzy.

A co dla Studentów i Doktorantów?

Nie ma Uniwersytetu bez Studentów i Doktorantów. Uczelnia istnieje i rozwija się dzięki Wam, kochani. To Wy powinniście w dużej mierze decydować o jej kształcie. Chciałabym urealnić Wasz udział w zarządzaniu Uczelnią. Tak, aby wszyscy Studenci i Doktoranci poczuli swoją siłę sprawczą. Zasługujecie na jak najlepsze warunki do studiowania, ale też ważny jest Wasz odpoczynek i życie codzienne. I do tych kwestii odniosę się szczegółowo.

Planuję wybudowanie boiska sportowego w campusie przy ul. Żytniej: boisko do siatkówki, korty tenisowe, boisko do piłki koszykowej, boisko do piłki ręcznej. Oczywiście, dodatkowo powinno też być wykonane ogrodzenie i odpowiednie oświetlenie. Brakuje nam obecnie miejsca na zewnątrz do uprawiania sportu i spędzania czasu wolnego. Miejsce dostępne dla Studentów, bez ponoszenia przez nich kosztów finansowych.

Zadbam również o Wasz codzienny byt. Sama mam trzech synów. Najmłodszy jest studentem. Wiem, że nie zawsze studenci mają czas i możliwości na gotowanie codziennych posiłków. Często nie jedzą obiadu, również z braku pieniędzy. Czasy, w których żyjemy, są niezwykle trudne. Dlatego dołożę wszelkich starań, aby jeden posiłek dziennie w uczelnianych barach i stołówkach był skalkulowany po kosztach i mógł być dostępny dla każdego studenta i doktoranta (może, np. w ramach abonamentu).  Będzie to priorytet w przetargach przy wynajmowaniu naszych pomieszczeń.

Kolejna kwestia to modyfikacja zasad przyznawania stypendiów. Te zasady są praktycznie takie same od wielu lat, a świat się zmienił. Studenci bardzo narzekają, że mimo ich dużego wysiłku i zaangażowania w życie uczelni, mało kto to docenia i nie przekłada się to potem w żaden sposób na pobierane przez nich świadczenia stypendialne. A jest to możliwe.

Nawiąże współpracę z nowo wybranym Prezydentem Siedlec w celu zacieśnienia współpracy i znalezienia rozwiązań w zakresie poruszania się komunikacją miejską w Siedlcach. Ale chciałabym rozwinąć również mobilność uniwersytecką, może uda się przy każdym Wydziale postawić rowery elektryczne, które ułatwią przemieszczanie między wydziałami.

I jeszcze jedna ważna sprawa - wzmocnię rolę i znaczenie Interesariuszy zewnętrznych w celu powiązania praktyk studenckich z przyszłym miejscem pracy. Tak, aby już w czasie studiów student trafiał do swojego potencjalnego miejsca pracy. Ale również, aby już na studiach mógł uzyskać dodatkowe kwalifikacje potrzebne w tych miejscach pracy. Dzisiaj nie wykorzystujemy zbyt efektywnie czasu studiów. Dodatkowe kwalifikacje, zdobywane podczas studiowania, powinny stać się standardem.

Natomiast dla Doktorantów mam propozycje utworzenia przestrzeni do dyskusji akademickiej w Klubie Doktoranta. Brakuje nam miejsca, w którym przebywanie będzie oznaczało poznawanie tajników nauki oraz wymianę myśli naukowej, a także łączyło się z pogłębianiem atmosfery akademickości.

Pani Redaktor, bardzo chciałabym opowiedzieć o wszystkich planowanych działaniach, ale proszę pozwolić mi zostawić kilka niespodzianek na dalszy czas kampanii. Proszę mi wierzyć, wyborcy nie powinni być zawiedzeni. Zachęcam do odwiedzania mojej strony internetowej, gdzie pojawiają się bieżące informacje LINK.

Przedstawione do tej pory pomysły i tak zachwycają, jeśli w rękawie ma Pani tego więcej, to myślę, że Studenci i Doktoranci mają już swoją kandydatkę.

A co ze strukturą uczelni? Nie macie Państwo teraz Prorektora ds. Rozwoju i Promocji.

Jeżeli wygram wybory i obejmę stanowisko Rektora niezwłocznie przywrócę stanowisko Prorektora ds. Rozwoju i Promocji. Są to bardzo ważne obszary funkcjonowania Uczelni. Powierzę tę funkcję osobie kreatywnej, dla której nie będzie istniał zwrot „nie da się”. Bardzo zależy mi na odbudowaniu marki naszego Uniwersytetu. Zmiany przeprowadzone w ostatnich latach, dotyczące chociażby logo naszej Alma Mater wprowadziły zbyt dużo zamieszania w identyfikacji naszego wizerunku. 

Czego Pani życzyć przed tymi wyborami?

Przede wszystkim zwycięstwa. Ponadto udziału całej społeczność akademickiej w wyborach. Aby odbyły się one przy zachowaniu najwyższych standardów. Tak, aby każdy Pracownik Uniwersytetu, każdy Student i Doktorant mógł sam zadecydować, na kogo oddaje swój głos. Proszę mi życzyć prawdziwych przyjaciół i samych dobrych ludzi wokół.

W takim razie dodam od siebie, że życzymy czystej gry i aby każdy oddany głos był nową nadzieją. Czy chce Pani powiedzieć coś swoim wyborcom na koniec?

Szanowni Państwo, proszę o udział w wyborach. Nikt na całym świecie nie zadba o Wasz los tak, jak Wy możecie to zrobić sami. Wspólnie weźmy odpowiedzialność za przyszłość naszego Uniwersytetu.

Życzę Wam odwagi w podejmowaniu decyzji wyborczych.