Festiwal Fredrowski w Siedlcach

10:09, 31.10.2023 mat.info. Aktualizacja: 10:14, 31.10.2023

Skomentuj

Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach zaprasza na trzydniową ucztę artystyczną dla miłośników teatru. W dniach 3, 4 i 5 listopada w ramach Festiwalu Fredrowskiego na deskach teatralnej wystawione zostaną wyjątkowe dzieła polskiego komediopisarza. Będą to: "Śluby panieńskie", "Zemsta" oraz "Dożywocie".

W Siedlcach aktorzy Teatru Klasyki Polskiej zagrają głośne sztuki mistrza Aleksandra Fredry. Baczny obserwator ludzkich zachowań, władający językiem lepiej niż szablą od ponad 200 lat bawi i zachwyca swoimi utworami kolejne pokolenia Polaków. Fredrowskie sztuki to pełnokrwiści bohaterowie, magnetyzm serc, spory sąsiedzkie i misterne knowania.

Program:

3 listopada, godz. 19:00 Scena Teatralna Miasta Siedlce

"Śluby panieńskie"

Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca to ponadczasowa komedia Aleksandra Fredry, napisana prawie dwieście lat temu, w 1832 roku.Jej treścią jest miłość – główny temat teatru, źródło wszystkich dramatów, fundament każdej akcji, rdzeń postaci i najważniejszy wymiar metafizyczny. Mimo złożonych ślubów, bohaterki nie są w stanie oprzeć się miłości, którą odkrywają jako najpotężniejszy, życiodajny żywioł. Klara i Aniela, buńczuczny Gustaw i sentymentalny Albin, wplątani w zabawne intrygi, po wielu zaskakujących zwrotach akcji ostatecznie dokonują szczęśliwych wyborów. Upragniona przez wszystkich miłość okazuje się nie tylko wielka, szczera i wzruszająca, lecz także, co najważniejsze, szczęśliwa i odwzajemniona. Fredro opowiada swoją, ciekawie umotywowaną psychologicznie historię, wykorzystując elementy „strajku miłosnego”, figury obecnej już w starożytności w Lizystracie Arystofanesa, a także w polskiej XVII-wiecznej literaturze sowizdrzalskiej – w Sejmie panieńskim. Komedia, która dotyka serc, porusza, unosi.

Reżyseria: Lidia Sadowa, Scenografia/kostiumy: Anna Czyż, Muzyka: Marcin Pospieszalski

4 listopada, godz. 19:00Scena Teatralna Miasta Siedlce

"Zemsta"

„Zemsta" jest najwybitniejszym utworem dramatycznym Aleksandra Fredry i najbardziej znaną polska komedią, należącą do kanonu literatury polskiej. Jej premiera odbyła się w 1834 r. we Lwowie. Od prawie dwustu lat sztuka ta cieszy się niesłabnącym scenicznym powodzeniem, a Fredro za jej pomocą bawi i zachwyca kolejne pokolenia Polaków. Wpływa na to niezwykła intryga oraz miłość Wacława i Klary. Pojawia się także nieszczęśliwie zakochany i wykorzystywany przez głównych bohaterów Papkin. Interesująca jest geneza komedii. W swoim zamku Kamieniec w Odrzykoniu Fredro odnalazł dokument, opisujący burzliwe spory dwóch rodów, poprzednich, siedemnastowiecznych właścicieli Kamieńca, co zainspirowało go do napisania „Zemsty" i stworzenia tak wyrazistych, pełnokrwistych, niejednoznacznych charakterów.

Reżyseria: Michał Chorosiński, Scenografia i kostiumy: Barbara Wesołowska-Kowalska, Muzyka: Marcin Pospieszalski

5 listopada, godz. 19:00Scena Teatralna Miasta Siedlce

"Dożywocie"

„Dożywocie" Aleksandra Fredry, napisane w latach 1834-1835, należy do kilku najwybitniejszych komedii tego autora. Bohaterami są Łatka (lichwiarz), Leon Birbancki (nicpoń i hulaka) oraz Orgon (podupadający finansowo ziemianin). Intryga zaczyna się od tytułowego dożywocia. Łatka wykupuje dożywocie Leona Birbanckiego - subtelny instrument finansowy, pozwalający czerpać dochód z zapisów majątkowych na rzecz Birbanckiego do czasu jego śmierci. Leon nie dba jednak ani o majątek, ani o zdrowie. Dlatego Łatka, który obawia się jego śmierci, chciałby pozbyć się nieudanej inwestycji. Kolejnym wątkiem w tej historii jest plan lichwiarza dotyczący ożenku z Rózią. Dziewczyna miałaby się na to zgodzić ze względu na długi swego ojca, Orgona, wobec Łatki. Lichwiarz jest przekonany, że Rózia, rozumiejąc sytuację i prawa rządzące światem, zostanie jego żoną. Świat w tej komedii jest ukazany w bardzo ciekawy sposób. Najważniejsze są w nim pieniądze i to one w pewien sposób determinują zawiłe losy głównych bohaterów. „Dożywocie" mimo XIX-wiecznego anturażu pozostaje komedią żywą. Niezależnie od zmian, które przynosi upływający czas, problemy głównych bohaterówpozostają aktualne dla współczesnego odbiorcy.

Reżyseria: Michał Chorosiński, Scenografia i kostiumy: Aleksandra Reda, Muzyka: Marcin Pospieszalski