Dlaczego już nas nie chwalą?

Coraz częściej w publicznych wypowiedziach centralnych i prowincjonalnych  polityków słychać narzekania, że liczne dokonania i plany „dobrej zmiany” nie są należycie przedstawiane i tłumaczone w innych, niż publiczna telewizja i radio oraz sponsorowanych przez spółki skarbu państwa gazetach. 

Nawet, o zgrozo niektóre lokalne pisma ograniczają liczbę i objętość relacji z partyjnych imprez i wizyt „gospodarskich” w terenie. Nie chcą narażać się na coraz powszechniejszą krytykę, że zaczynały bardziej przypominać dworskie kroniki i biuletyny informacyjne powielające informacje przekazywane z warszawskiej centrali. W tej roli zaczęli zresztą chętnie wyręczać je działacze, którzy jak dawniej partyjni lektorzy korzystający z „notatnika lektora” do znudzenia powtarzają nikogo już nie przekonywujące przekazy i argumenty. Ostatnio obserwowaliśmy rosnące ich zdenerwowanie tym, że wszystkie, nawet cieszące się politycznym patronatem i wsparciem pisma ośmieliły się obiektywnie relacjonować manifestacje kobiet w takich miastach jak Siedlce, Sokołów, Łochów czy Węgrów. Relacje ze spontanicznych  manifestacji, które zgromadziły w każdym z tych miast większą liczbę osób niż ostatnie protesty rolników organizowanych przez działaczy związkowych, mających doświadczenie w przygotowaniu takich akcji, z pewnością nie były mile widziane. Wszyscy zaskoczeni są masowym udziałem młodzieży w tych protestach. Oczekiwanie, że będą one przemilczane w lokalnej prasie są dowodem naiwności i utraty zdolności oceny zachodzących procesów społecznych i politycznych. Dlatego dziwić musi to, że oczekuje się, że można o nich nie pisać. Należy także zauważyć, że osoby krytykujące lokalne media nie ustrzegły się  posługiwania i akceptowania słów uznanych za wulgarne, które tak łatwo potępiają u swoich krytyków. Nie skorzystały także z przysługującego każdemu prawa do domagania się sprostowania nieprawdziwych ich zdaniem informacji i ocen. Być może ich nerwowość można tłumaczyć obawami, że prasowe oceny i informacje mogą być  wykorzystane do formułowania przez zawistnych wewnętrznych krytyków  opinii, że lokalne władze i liderzy PiS nie panują nad nastrojami na swoim terenie, prowadzą nieskuteczną politykę kadrową i propagandową. Źle wykorzystują przesyłane z centrali wskazówki i instrukcje. Chętnych do bycia liderami nigdy w żadnej partii nie brakuje, a nie wiadomo jakie będą zmiany po planowanym kongresie. Maleje także zaufanie do koalicjantów i działaczy związkowych. Co prawda ci którzy organizowali protesty rolników w powiecie węgrowskim dali się zdyscyplinować i złożyli deklaracje wierności wobec słusznej linii lokalnego kierownictwa, ale kto wie jak będzie gdy wróci sprawa odłożonej do sejmowej „lodówki” ustawy o zwierzętach futerkowych i uboju rytualnym? Wiele decyzji władz rodzi konflikty z nowymi środowiskami. Dołączyli do nich ostatnio hodowcy chryzantem i sprzedawcy zniczy. Nie wszyscy oni jako dowód troski senatorów i posłów na których niedawno głosowali traktują upowszechniane przez nich materiały informacyjne agencji rolnej o zasadach skupu nie sprzedanych kwiatów. Wiele osób nie będzie z różnych względów mogło skorzystać z tej formy pomocy i bardziej sobie ceni pomoc kupujących kwiaty i znicze sąsiadów i takich samorządowców jak burmistrz Węgrowa. Przy tej ilości błędnych i spóźnionych decyzji władz, nie wspominając o zaniedbaniach w przygotowaniach do walki z pandemią, oraz towarzyszących im nieprawidłowościach w działaniach resortu zdrowia politycy nie mogą oczekiwać od mediów akceptacji obserwowanej wokół sytuacji. Czy ktoś rozważny będzie wychwalał to, gdy każdego dnia  umiera kilkaset osób zarażonych wirusem, brakuje miejsc w szpitalach, respiratorów i tlenu, a nasz prezydent i minister zdrowia nie są zainteresowani pomocą jaką oferują  od  kilku tygodni Niemcy. Jak można bez emocji relacjonować w mediach ostatnią wypowiedź senatora i wiceministra zdrowia Waldemara Kraski, który  na antenie Programu 1 Polskiego Radia mówi, że  Polska obecnie jest „samowystarczalna”, jeśli chodzi o łóżka covidowe i respiratory i pomoc z Niemiec nie jest nam potrzebna? W tym samym dniu jeden z sokołowskich portali publikuje apel miejscowego szpitala o pomoc finansową mieszkańców. Senator Maria Koc zamieszcza na Facebooku post w którym przyznając, że „ Koronawirus zbiera straszne żniwo. Kolejne rekordy zachorowań w Polsce. Liczby porażają. Chorują i umierają osoby, które znamy” jednocześnie nic nie wspominając o dostrzeganych przez wszystkich zaniedbaniach władz przekonuje, że „Trudno jednak nie zauważyć, że wzrost zachorowań ma związek z niedawnymi protestami”. W tym samym czasie inne oceny prezentują naukowcy z warszawskiego uniwersytetu, którzy są autorami symulacji rozwoju pandemii.  Na to pytanie czy mamy bezkrytycznie powielać takie opinie polityków powinni sobie odpowiedzieć ci lokalni liderzy „dobrej zmiany”, którzy mają pretensję do dziennikarzy, że tak jak jeszcze kilka miesięcy temu nie są zamieszczają ich fotografii z „uroczystego otwierania” dróg po remontach czy uroczystościach dożynkowych. Budowanie  autorytetu polityków w oparciu o takie relacje i laurki z pewnością nie jest już możliwe. Mogą go jedynie budować oni sami mówiąc ludziom prawdę i reagując na ich problemy i oczekiwania. Bezkrytyczne schlebianie i tłumaczenie błędnych decyzji przez dziennikarzy oznaczać będzie, że realizujące taka politykę redakcje z dnia na dzień tracić będą wiarygodność. Nie chcemy i nie będziemy w tym zakresie rywalizować z politykami. Tę sztukę opanowali oni niezgorzej, ale chyba już to nie wystarcza.