„Czarny świt” – Thriller pełen napięcia, tajemnic i rodzinnych dramatów

W lutową noc 2007 roku spokojna wieś Uboże staje się świadkiem brutalnego morderstwa. Młoda kobieta, trzymająca kartkę z wersetami z hymnu sybiraków, zostaje znaleziona martwa pod domem komisarza Rafała Hanzy. To brutalne zdarzenie pociąga za sobą lawinę rodzinnych tajemnic i nieodkrytych zbrodni. W thrillerze Urszuli Kusz-Neumann „Czarny świt” przeszłość powraca z pełną mocą, rzucając cień na życie bohaterów i zbliżając ich do mrocznych sekretów, które zmienią wszystko.

„Czarny świt” to thriller pełen napięcia, tajemnic i rodzinnych dramatów, który zaczyna się od brutalnego morderstwa w małej wsi. Młoda kobieta zostaje znaleziona martwa w pobliżu domu komisarza Rafała Hanzy i jego siostry Wiktorii. Rodzeństwo, którego relacje są na ostrzu noża, zmuszone do współpracy, wkrótce odkrywa, że klucz do rozwiązania zagadki tkwi w przeszłości ich rodziny.

Śledztwo, prowadzone przez miejscowego komendanta Witolda Balickiego, powoli prowadzi Hanzy do wydarzeń z czasów deportacji ich rodziców na Wschód, odkrywając mroczne sekrety, które przez lata były ukrywane. Kolejne kłamstwa i zatajone decyzje z przeszłości zdają się mieć ogromny wpływ na teraźniejszość, a bohaterowie zostają zmuszeni do stawienia czoła niewyobrażalnym prawdom.

„Czarny świt” to historia o przeszłości, która nigdy nie zostaje zapomniana, a jej cienie wciąż rzucają długi cień na życie tych, którzy próbują ją ukryć. Ta opowieść przypomina, że wewnętrzne demony potrafią zniszczyć to, co najważniejsze, a prawda bywa bardziej przerażająca niż najgorsze kłamstwo.

„Czarny świt” to wyjątkowy thriller, który doskonale łączy emocjonujące śledztwo z historią pełną rodzinnych dramatów. Polecam! – Małgorzata Oliwia Sobczak

Urszula Kusz-Neumann - na co dzień mieszka i pracuje w Szczecinie, a pochodzi z malowniczego Ińska. Nie lubi stać bezradnie w miejscu ani podążać za tłumem. Stara się czerpać z życia garściami, ale na własnych zasadach. Nie wyobraża sobie życia bez sportu, przyrody, książek, gorącej kawy i ciężkiej muzyki. Przez parę lat z powodzeniem prowadziła profil, na którym w sposób satyryczny opisywała przeczytane przez siebie książki. Pisywała też artykuły dla portali poświęconych historii Polski i świata.