Widziane ze szpitalnego łóżka

Jednym z poważniejszych problemów polskiej służby zdrowia są trudności z realizacją  podstawowych zadań w czasie panującej epidemii. Uwaga rządzących, mediów i obywateli skoncentrowana jest na walce z jej skutkami, co nie zawsze sprzyja codziennej działalności szpitali, przychodni i lekarzy. 

Nie z winy lekarzy przekładane są planowane zabiegi, ograniczony dostęp do opieki i porad itp. Wielokrotnie temat ten był prezentowany w centralnych mediach. 
Dzisiaj chcemy z państwem podzielić się spostrzeżeniami i ocenami dotyczącymi funkcjonowania jednego z oddziałów siedleckiego szpitala wojewódzkiego podległego mazowieckiemu samorządowi. Jest to temat na czasie bowiem mamy wiele sygnałów o pojawieniu się  nowych zagrożeń dla normalnego funkcjonowania tej i innych placówek służby zdrowia. Rodzą  je pomysły niektórych polityków, którzy pandemię chcą wykorzystać do kolejnego eksperymentu na „żywym pacjencie”, którym jesteśmy wszyscy. Prawdopodobnie pozazdrościli oni popularności posła Suskiego, który zdobywa sławę jako autor projektu podziału Mazowsza. 
Podobny charakter ma zapowiadana ostatnio przez ministra zdrowia centralizacja szpitali. Jest ona oceniana przez samorządowców jako kolejna próba odwrócenia uwagi od poważnych problemów służby zdrowia i jej niedoinwestowania. Inni uważają, że jest ona nie tylko „tematem zastępczym” dla mediów, ale także próbą przejęcia dofinansowanych przez samorządy placówek. Podobnie jak podział  naszego województwa projekt ten może mieć wiele negatywnych skutków. Reformy ministra Radziwiłła nie należą do poprawiających kondycje i funkcjonowanie  polskiej służby zdrowia. Nim przedstawimy opinie samorządowców na ten temat chcemy podzielić się wiedzą o tym jakie może być ryzyko takich działań rządzących. 
Jeden z naszych redakcyjnych kolegów w ostatnim okresie musiał skorzystać z pomocy pogotowia, które zawiozło go do mazowieckiego szpitala im. Jana Pawła II w Siedlcach. Los tak zdecydował, że jako pacjent mógł zobaczyć jak funkcjonuje podległa samorządowi województwa mazowieckiego placówka. Na Oddziale  Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej profesjonalnie zaopiekował się nim personel medyczny i pomocniczy. Skomplikowaną operację z zakresu chirurgii naczyniowej wykonał  ordynator oddziału  dr nauk medycznych  Henryk Komoń. Jest to uznany specjalista chirurgii ogólnej i chirurgii naczyniowej. Kierowany przez niego oddział wykonuje procedury operacyjne dotyczące najczęściej zabiegów rekonstrukcyjnych w obrębie aorty brzusznej i tętnic kończyn dolnych. Lekarze podejmują się także operacyjnego leczenia zwężeń tętnic szyjnych zapobiegających  udarowi niedokrwiennemu mózgu. Ponadto wykonywane są przetoki tętniczo - żylne u chorych. We współpracy z Oddziałem Onkologicznym realizowane jest  leczenie chirurgiczne schorzeń onkologicznych zakwalifikowanych do dializoterapii z powodu schyłkowej niewydolności nerek.  W planach tego oddziału jest rozpoczęcie leczenia chorób naczyń z wykorzystaniem technik wewnątrznaczyniowych. Oddział posiada akredytację uprawniającą do szkolenia specjalizacyjnego lekarzy z zakresu chirurgii ogólnej. Wszystko to jest możliwe dzięki temu, że nowocześnie wyposażony jest blok operacyjny, a oddział ma wysoko wykwalifikowany personel medyczny i pielęgniarski. Lekarze systematycznie aktualizując  wiedzę chirurgiczną zapewniają bezpieczeństwo i komfort pacjentom. 
Oddział na którym leczono naszego kolegę ma 34  łóżka.  Do intensywnej opieki medycznej są przeznaczone  4 łóżka. Sale szpitala mają od  2do 3 łóżek. Nad sprawnym funkcjonowaniem zespołu pielęgniarek czuwa  pielęgniarka oddziałowa pani  Elżbieta Tchórzewska specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego. 
Przedstawiamy te informacje, aby uświadomić czytelnikom ryzyko, jakie dla funkcjonowania tej oraz innych placówek mazowieckiej służby zdrowia rodzi kolejny projekt „reformatorów dobrej zmiany”. Przyjęty ostatnio budżet na 2021 rok nie uwzględnia takiej skali finansowania służby zdrowia jak postulował senat i wielu specjalistów. Bez znaczącego wzrostu nakładów finansowych na służbę zdrowia wszelkie zmiany w systemie jej zarządzania muszą być traktowane jako działania pozorne. 
Tymczasem minister zdrowia Adam Niedzielski, który razem z pełnomocnikiem rządu do spraw szczepień nie wykazał się zdolnościami organizacyjnymi podczas  realizacji „narodowych” planów i projektów  poinformował  opinię publiczną, że „prowadzone są prace nad koncepcją centralizacji szpitali”. Ich przejęcie przez rząd nie oznacza dopływu do nich środków, które każdego roku zabezpieczały samorządy. Szokujące jest uzasadnienie, że ta zmianę uzasadnia  „pandemia”  z której pokonaniem sobie nie radzi minister i pełnomocnik rządu do spraw szczepień. W sytuacji gdy „narodowe programy i szpitale” bardziej przypominają tekturowe wioski stawiane przez księcia Potiomkina dla carycy Katarzyny II, mówienie, że rząd winien jeszcze przejąć normalnie funkcjonujące, dzięki samorządom  placówki, można uznać za desperacką próbę odwrócenia uwagi od własnych niepowodzeń. To nieprzemyślane i często błędne decyzje centralnych władz, a nie jak twierdzi minister „rozproszone zarządzanie, rozproszenie zasobów i właścicieli” powoduje bolesny dla pacjentów i lekarzy bałagan organizacyjny. Przejęcie w obecnej sytuacji nadzoru nad szpitalami przez ministra Skarbu Państwa nie wróży nic dobrego. Przeciwko temu projektowi zaprotestowali przedstawiciele samorządów. Podczas konferencji prasowej w Warszawie proponowaną  centralizację  nazwali  "nacjonalizacją". Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski podkreślił, że  projekt „pojawia się  w tak trudnym dla nas wszystkich czasie, kiedy wszyscy jesteśmy na pierwszej linii i walczymy z korona wirusem” i jego zdaniem  „nie ma na to zgody”. Samorządy przez ostatnie lata zainwestowały w nadzorowane placówki miliardy złotych. Tylko samorząd warszawski zainwestował przez ostatnie dziesięć lat miliard sześćset milionów złotych w dziesięć szpitali. Na najbliższe lata miasto ma plany inwestycyjne sięgające prawie pół miliarda złotych. Także samorząd województwa mazowieckiego nie oszczędzał przez ostatnie lata  na szpitalach i służbie zdrowia. Zadłużenie szpitali samorządowych jest mniejsze niż rządowych. 
Sadzimy, że wszyscy winniśmy sobie zadać pytanie: czy czas walki z epidemią jest odpowiednim momentem, by nacjonalizować szpitale? Czy kolejne ekipy kierownicze resortu zdrowia dowiodły, że są kompetentne do podołania takiemu zadaniu bez ryzyka pogłębienia i tak trudnej sytuacji służby zdrowia?