W niedzielę 27 października po raz kolejny spotkali się rodzice dzieci, które odeszły.

Modlitwa w przeddzień pierwszych, listopadowych dni ma szczególny wymiar: przywraca wspomnienia, jednoczy, ale też niesie nadzieję, umacnia wiarę. Pokazuje osieroconym matkom, ojcom, że nie są sami. Niesie pewność, że gdy zabraknie sił, będzie komu podtrzymać ramiona - że ktoś, kto jest mocniejszy, kto kolejne fazy żałoby ma już za sobą, pomoże temu, kto stoi na początku ekstremalnie trudnej drogi. I że ktoś inny podejmie modlitwę, gdy ich wargi zdrewnieją... Nikt nie pyta podczas spotkania, ile polecany Bożej pamięci dzieci miały lat. Czy weszły w dorosłość, czy nie dane było się narodzić? Zabrała je długa, nieuleczalna choroba czy iskrę życia zdusił nagły, lodowaty powiew – wypadek, inna tragedia? Zawsze dla kogoś były najważniejsze. I pustego miejsca, jakie po nich pozostało, nigdy nikt, ani nic nie zastąpi. Swoistym rytuałem, włączonym w Mszę św. tego dnia, jest procesja światła. Rodzice zmarłych dzieci składają u stóp ołtarza, przy zapalonym paschale (oznaczającym Zmartwychwstałego Chrystusa), małe znicze - każdy z nich symbolizuje jedno, zgasłe przedwcześnie życie. Dużo ich. Dawno liczba przekroczyła setkę. To pokazuje skalę zjawiska, którego na co dzień zdajemy się nie dostrzegać... Ale i nie chcemy widzieć – wprzęgnięci w kołowrót życia, unikający małych czarnych punkcików na ulicy, aby się nie „zarazić” ich smutkiem. Grupa Rodziców w Żałobie „Dzieci Światła” działa już od ponad dwudziestu lat w Siedlcach - od powstania Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci stała się jego integralną częścią.

Spotkania odbywają się w każdą ostatnią niedzielę miesiąca w kościele parafialnym Bożego Ciała w Siedlcach o godz. 14.00. Zawsze do dyspozycji ich uczestników jest ks. Paweł, można też uzyskać pomoc psychologa, terapeuty.