Współpraca prezydenta z radnymi nie istnieje

Wywiad z Robertem Chojeckim, radnym miasta Siedlce.

Wziął pan udział w akcji Badaj jajka. O profilaktyce łatwo zapomnieć w trakcie pandemii, ale na szczęście są kampanie takie jak ta.

Do udziału w Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej wczesnego wykrywania raka jąder i prostaty #badajjajka skłoniła mnie współpraca z Fundacją Kochasz Dopilnuj. Odnoszę wrażenie, że temat męskich schorzeń onkologicznych wciąż skrywany jest za swoistą barierą wstydu i milczenia. Przyznam, że nawet znajomy zapytał mnie, czy nie wstydziłem się wziąć udziału w Kampanii. Ależ oczywiście, że nie! Wzięło w niej udział wiele osób, m.in. siedlczanin, bramkarz Legii Warszawa Artur Boruc. Gdyby ten przekaz uratował choć jedno życie, to było warto. Akcja przypominająca o profilaktyce onkologicznej trwa cały czas i początek roku jest dobrym momentem, żeby przypominać o świadomości wczesnego wykrywania raka jąder i gruczołu krokowego. Profilaktyka to nic innego jak ratowanie życia. Tzw. „męskie nowotwory” to bardzo poważny problem, który dotyka rocznie kilkanaście tysięcy mężczyzn. Statystyki są przerażające, u około 15 do 20 tys. mężczyzn rocznie diagnozowany jest rak jąder i prostaty. Z satysfakcją muszę powiedzieć, że akcja zakiełkowała na naszym siedleckim gruncie. Wsparli ją rugbiści z MKS Pogoń Siedlce i Miejskiego Klubu Rugby oraz siatkarze z KPS Siedlce, za co ogromnie dziękuję. Kilka miesięcy temu organizowałem również akcję rozpoznawania międzynarodowego znaku „Pomóż Mi”. W nowym roku planuję kolejne akcje uświadamiające zagrożenia onkologiczne. Pamiętajmy - badajmy się regularnie i nie wstydźmy się, ponieważ śmierć nie zna wstydu, a wczesne wykrycie raka to ogromna szansa na całkowite wyleczenie. Dajmy sobie szansę na radość życia i pełnię sił. Bardzo dziękuję również państwa redakcji za pomoc w popularyzacji profilaktyki. 

Jest pan regularnym gościem na wydarzeniach sportowych. To był trudny rok dla siedleckiego sportu. Czy jest szansa, że kolejne będą lepsze? 

Sport od zawsze jest moją pasją. Od kiedy pamiętam fascynowałem się piłką nożną i rugby, udało się zagrać kilka meczów na dobrym poziomie. Z tych lat zostały przyjaźnie i piękne wspomnienia. Grałem w koszykówkę i piłkę ręczną. Zdarzyły się nawet dwa razy Mistrzostwa Polski. Od dziecka kibicuję Pogoni Siedlce i Legii Warszawa, jestem tym pokoleniem, które pamięta stadion Pogoni w miejscu obecnej galerii, asfaltowe boisko Pogoni do piłki ręcznej, wagon kolejowy przy lodowisku służący hokeistom za szatnię. Ba, nawet pamiętam żużel, na który zabierał mnie tata. To był bardzo trudny rok dla siedleckiego sportu, który został wręcz zdemolowany przez wirusa, narastające problemy finansowe i organizacyjne. Kontuzje i choroby często wypaczały wyniki sportowe. W piłkarskiej Pogoni wciąż nie umilkły echa afer i oskarżeń. Wzajemne zarzuty przybrały wręcz szokujące ogólnopolskie rozmiary. Portale o tematyce sportowej opisywały aferę dopingową w Pogoni i cytowały mocne słowa o oszustwach i działaniu na szkodę klubu. Mówiąc wprost - Pogoń była postrzegana jako pośmiewisko piłkarskiej Polski i winni tej sytuacji muszą odpowiedzieć. Mam nadzieję, że to już koniec problemów Pogoni, ale pewnym jest, że bez rozliczenia przeszłości nie da się otworzyć nowego uporządkowanego rozdziału. Klub i miasto poniosły ogromne, wielowymiarowe, finansowe i wizerunkowe straty. W tej trudnej sytuacji ujęło mnie za serce zaangażowanie w akcję ratowania Pogoni kibiców, przedsiębiorców, a szczególnie rodziców dzieci trenujących w Akademii Piłkarskiej Pogoni Siedlce. Bolesne ciosy spadły na rugby. Medalistom Polski, rugbistom MKS Pogoń, towarzyszyły wysokie oczekiwania, ale sezon zakończył się ogromnym rozczarowaniem. Pogoń boleśnie odczuła koszt przebudowy drużyny a śmierć prezesa śp. Leszka Czaplickiego dotknęła klub organizacyjnie i finansowo. Znam siedleckie rugby i wierzę, że nie tylko przetrwa, ale że kiedyś Pogoń zdobędzie upragniony złoty medal Mistrzostw Polski. Z radością należy zauważyć, że odradza się koszykówka, dobrze radzi sobie ręczna i siatkówka, a szczególne uznanie należy się siatkarzom KPS Siedlce. To na nich spoczęły w tym sezonie nadzieje kibiców. Sport to emocje, to ludzie, to śmiech, radość zwycięstwa, gorycz porażki, ale przede wszystkim zdrowie, które ma ogromne znaczenie dla naszej odporności, dlatego powinniśmy jako samorząd inwestować we wszelką aktywność fizyczną. Mam nadzieję, że kolejne lata będą lepsze dla siedleckiego sportu. Baza obiektów sportowych ma ogromny potencjał. Inwestycja w halę widowiskowo-sportową i zadaszenie łukowe boiska dopełni kompleks obiektów sportowych, podnosząc ich atrakcyjność i funkcjonalność.

Co pan sądzi o sprawie umorzenia długu właścicielce jednego z siedleckich przedszkoli przez prezydenta Andrzeja Sitnika? Czy jego wyjaśnienia pana satysfakcjonują? 

Niestety, wciąż w tej sprawie więcej nie wiemy niż wiemy. Daleki jestem od ferowania wyroków, ale wątpliwości i kontrowersje w tym temacie ciągle się mnożą. Dla zrozumienia sprawy należy uporządkować kilka kwestii. Kilka miesięcy temu Centralne Biuro Antykorupcyjne na podstawie otrzymanych informacji skierowało pismo do Regionalnej Izby Obrachunkowej o możliwości działalności prezydenta niezgodnej z prawem celem wyjaśnienia. Sprawa miała dotyczyć dotyczyła umorzenia odsetek w wysokości 100 tys. zł odroczenia płatności i 70 tys. z tytułu niewykorzystanej i niezwróconej dotacji, a także rzekomo niekorzystnej ugody, jaką prezydent miał podpisać z tym samym podmiotem, któremu umorzył odsetki. RIO skierowało pismo do Rady Miasta, którą zobligowało do rozpatrzenia sprawy w charakterze skargi na prezydenta. I tu zaczynają się trudności. Po długiej debacie podczas obrad sesji radni zawnioskowali do prezydenta o udostępnienie kompletu dokumentów dotyczących sprawy. Niestety otrzymaliśmy odpowiedź odmowną, która zawierała informację, że nie możemy otrzymać kompletu dokumentów ze względu na tajemnicę skarbową. Powtórzę, nie feruję wyroku, ale żeby podjąć decyzję rzetelnie i odpowiedzialnie, ale przede wszystkim obiektywnie, muszę mieć pełna wiedzę na ten temat. Temat należy rzetelnie przeanalizować. Wniosek o umorzenie odsetek został oddalony przez poprzedniego prezydenta. Podmiot odwołał się od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, ale SKO decyzję utrzymało w mocy, następnie po pewnym czasie podmiot ponownie złożył wniosek o umorzenie a obecny prezydent odsetki umorzył. Czy było to umorzenie zasadne w takim stanie faktycznym wiedzy, bez kompletnych dokumentów? Nie możemy jednoznacznie stwierdzić, dlatego sytuacja rodzi wiele wątpliwości. 

2021 rok możemy określić mianem roku podwyżek. Czy wszystkie były konieczne? 

Absolutnie nie. Zbyt wiele obciążeń spadło na domowe budżety mieszkańców w ostatnim czasie. Przedsiębiorstwo Energetyczne wprowadziło bardzo dotkliwą podwyżkę cen ciepła sięgającą blisko 30%. W połowie roku siedlecki PWiK wdrożył nową taryfę za wodę i ścieki przewidującą wzrost opłat rozłożony na trzy lata. Od tego roku obowiązuje również wyższy podatek od nieruchomości, a w poprzednich latach zdrożały wyraźnie opłaty za wywóz odpadów, bilety MPK czy czynsze w zasobach administracyjnych STBS. W dobie pandemii każdy domowy budżet zmaga się z dodatkowymi wydatkami, dlatego to nie jest czas na wprowadzanie tak dotkliwych podwyżek dla mieszkańców i przedsiębiorców. Istotą funkcjonowania spółek miejskich jest służebny charakter wobec mieszkańców. Spółki miejskie są w bardzo dobrej kondycji finansowej. Dla przykładu PE rokrocznie osiąga kilkanaście milionów zysku. Służebny charakter spółek pozwala w kontekście wypracowanych wysokich zysków finansowych zagwarantować, a nawet obniżyć ceny, dlatego z przykrością stwierdzam, że niezrozumiała jest dla mnie polityka wzrostu cen. Zawsze praca na rzecz mieszkańców to odpowiedzialność i trzeba ten obowiązek traktować z szacunkiem i zrozumieniem. 

Mało brakowało, a doszłoby do kolejnych podwyżek. Tym razem za śmieci i przejazdy komunikacją miejską. Czy miasto szuka rozwiązań systemowych, aby podwyżki nie stały się tradycją? 

Powiem wprost, jako przedstawiciel mieszkańców głosowałem przeciw podwyżkom. Rada Miasta w większości również nie zaaprobowała propozycji prezydenta i nie pozwoliła na wprowadzenie podwyżek cen wywozu śmieci i wprowadzenie wyższych cen biletów MPK. W mojej ocenie te podwyżki wzbudzały wiele sprzeczności. Mam wrażenie, że znów straciliśmy czas. Od ostatniej podwyżki magistrat nie wypracował żadnej perspektywicznej strategii gospodarki odpadami ani szczelnego systemu odbioru śmieci. Uczciwi mieszkańcy nadal dopłacają do osób nieujętych w systemie i ponoszą zbiorową odpowiedzialność za niewydolny system. Straty szacunkowo mogą wynosić kilka milionów rocznie. Musimy być kreatywni. Mamy własną spółkę ZUO, wysypisko odpadów w Woli Suchożebrskiej, wszystkie narzędzia potrzebne do gwarantowania mieszkańców cen. Obecnie urząd oblicza całościową wartość odbioru śmieci i po prostu dzieli na mieszkańców. To proste, ale zbyt dotkliwe. Doprowadzamy do kuriozalnej sytuacji, w której ceny odbioru odpadów w Polsce bywają wyższe niż w Niemczech, a przecież koszty robocizny przy obsłudze gospodarki śmieciami są u nas o wiele niższe. Wskazane jest inwestowanie w optymalizację systemu i w recykling, który się zwróci. Kontrolując go będziemy mogli utrzymać niższe ceny. Obecny system nie motywuje mieszkańców do segregacji śmieci, pomimo rzetelnego segregowania mieszkańcy płacą drożej. W przypadku proponowanej podwyżki biletów MPK znów pojawiły się obiekcje. Kilka lat temu interpelowałem o wprowadzenie nieodpłatnych przejazdów dla osób niepełnosprawnych i opiekunów, natomiast w projekcie Uchwały ta inicjatywa połączona została z podwyżką cen biletów. Uważam ,że to nieodpowiednie połączenie i niepokojąca praktyka ponieważ w przeszłości razem z ulgą dla dzieci szkolnych wprowadzono podwyżkę najbardziej popularnych biletów dobowych. Możemy uniknąć tej niechlubnej „tradycji” podwyżek szukając rozwiązań systemowych, dofinansowań zewnętrznych i programów rządowych. Działania kreatywne, perspektywiczne, efektywne poprawiające jakość życia mieszkańców mają fundamentalną rolę. Reasumując: to my, prezydent i rada miasta jako samorząd odpowiadamy za system i ceny. Jeżeli nie potrafimy efektywnie zarządzać, to powinniśmy wyciągnąć wnioski, a nie obarczać podwyżkami mieszkańców. 

Za nami ponad połowa kadencji Andrzeja Sitnika. Jaki to był czas dla Siedlec? 

Najbardziej obrazowym, ale niestety przykrym, podsumowaniem tego czasu mogą być wyniki sondy internetowej zamieszczonej na ogólnodostępnym popularnym siedleckim portalu. Blisko 56% głosujących oceniło źle lub bardzo źle trzy lata kadencji prezydenta. To bardzo wymowne. W mojej ocenie to czas nieustannych kłótni, oskarżeń, braku zrozumienia i współpracy, niewykorzystanych szans i straconych samorządowych marzeń, ale przede wszystkim okres utraty znaczenia ponadregionalnego charakteru Siedlec jako lidera regionu. W tytułach ogólnopolskich mediów Siedlce pojawiły się niestety w negatywnym kontekście, chociażby wzajemnych oskarżeń w sprawie Pogoni. Z nowym rokiem powinienem być optymistą, jednak postawa prezydenta pozbawia mnie złudzeń. Niejednokrotnie prezydent dyskredytował pracę radnych, używając bardzo mocnych, w mojej ocenie zupełnie nieuprawnionych, określeń. Jednoznacznie trzeba stwierdzić, że taka narracja nie buduje atmosfery współpracy. Odnoszę wrażenie, że demokracja w definicji prezydenta ma dość osobliwy, autorytarny wymiar, a przecież to Rada Miasta jako organ stanowiący prawo lokalne jest organem kontrolnym w stosunku do prezydenta. Postepowanie Andrzeja Sitnika czasem było dla mnie zupełnie zaskakujące. Kiedy uczestniczył w politycznym proteście kwestionującym program wsparcia, z którego otrzymaliśmy dofinansowanie na przykład do przebudowy basenu przy SP nr 8. Podważa to moją wiarę w bezpartyjność prezydenta. Właśnie w tym momencie tak trudnym dla rozwoju Siedlec, kiedy problemy mieszkańców eskalują, należy unieść się ponad osobiste ambicje, należy tworzyć ponad politycznymi podziałami samorządową jedność. Niestety, ciągle współpraca prezydenta miasta z radnymi, którzy mają odmienne zdanie czy poglądy nie istnieje. Ta jedność jest niezwykle ważna, na horyzoncie pojawiają się szanse rozwoju związane z autostradą. Musimy tworzyć przyjazne warunki dla transportu, przedsiębiorców, inwestorów. Trudno również oprzeć się wrażeniu, że prezydent oddalił się od deklarowanych w programach wyborczych haseł jawności i transparentności. W interpelacji zapytałem o wydatkowanie publicznych pieniędzy przez ARMS. Nie uzyskałem odpowiedzi ze względu na klauzulę poufności, próbowałem się dowiedzieć, na jakie cele przeznaczane są środki finansowe przez PE. Również nie uzyskałem odpowiedzi ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, a gdy radni wnioskowali o komplet dokumentów w sprawie umorzenia odsetek przez prezydenta, to nie uzyskali całości dokumentów ze względu na tajemnicę skarbową. Ocenę tych faktów pozostawię państwu.

W najbliższych miesiącach zrealizowane zostaną wyczekiwane przez siedlczan inwestycje - m.in. rewitalizacja Parku Aleksandria. Chciałoby się powiedzieć, że to efekt dobrej współpracy miasta z posłami z naszego okręgu. Tak dobrze jednak nie jest...

Zdecydowanie nie jest. Jak mogliśmy przekonać się z doniesień medialnych - symbolem „dobrej współpracy” z parlamentarzystami stała się wypowiedź prezydenta, który, komentując wsparcie posła Krzysztofa Tchórzewskiego przy uzyskaniu dofinansowania do remontu ul. Cmentarnej powiedział publicznie: „Jak pan poseł ma tak chodzić za pieniędzmi dla miasta, to niech już nie chodzi, bo żylaków dostanie”. Pozwoli pan, że słów prezydenta nie będę komentował. Są po prostu niegodne urzędu, jaki reprezentuje. Wracając do rewitalizacji Parku Aleksandria, to na ten moment czekają z utęsknieniem wszyscy mieszkańcy Siedlec. Zdaje się, że prezydent zapomniał. Wniosek o dofinansowanie rewitalizacji tego pięknego miejsca złożył w ministerstwie poprzednik. Mam też ogrom osobistej satysfakcji, ponieważ składałem wniosek do budżetu o zabezpieczenie wkładu własnego tej inwestycji. Należy podziękować wszystkim zaangażowanym w powodzenie projektu, ponieważ to magiczne miejsce pełne wspaniałych wspomnień będzie służyło mieszkańcom Siedlec i regionu na długie lata. Do tego dziedzictwa wszystkich Siedlczan wróci dawny blask pięknej perły regionu. Ten trudny czas jest swoistym sprawdzianem samorządowców. Siedlczanie oczekują rozwoju miasta i poprawy jakości życia i godnej przyszłości dla dzieci. Przed nami mnóstwo pracy. W tym roku złożyłem 22 wnioski budżetowe, wśród których znalazły się niezbędne remonty ulic. Są to m.in. Młynarska, Mieszka I, Floriańska, Składowa. Mowa także o budowach bardzo potrzebnych funkcjonalnych sal gimnastycznych przy szkołach podstawowych, budowie drugiego żłobka miejskiego, ciągu pieszo-jezdnego na ulicy Dylewicza, ścieżki rowerowej na wiadukcie warszawskim, poprawy bezpieczeństwa przejść dla pieszych, dróg dojazdowych do ogródków działkowych przy ulicach Przymiarki, Granicznej, Piaskowej. Wnioskowałem również o podjęcie działań w celu rewitalizacji placu Sikorskiego i przebudowy siedleckiego amfiteatru. To piękne miasto ma ogromny potencjał i wciąż może być przyszłościowe dla naszych dzieci, ale konieczna jest do tego współpraca na zasadach wzajemnego szacunku, nie rządzenie, lecz tworzenie przez wszystkie środowiska polityczne samorządowej jedności dla pracy i rozwoju Siedlec. 

Czego pan życzy Siedlcom i siedlczanom w 2022 roku? 

Ten czas, wypełniały obawy o zdrowie i życie najbliższych, dlatego życzenia zacznę właśnie od zdrowia, którego życzę państwu i rodzinom. Początek roku wydawał się optymistycznym zwiastunem w walce z pandemią, niestety kolejne miesiące znów były pełne ludzkich dramatów. Wiele bliskich nam osób przegrało w tym roku walkę ze śmiertelną chorobą. Miniony rok był dla mnie szczególnie pracowity, razem z przyjaciółmi wspieraliśmy siedleckie hospicjum, siedleckich seniorów i najmłodszych z Domu Dziecka. Zorganizowałem akcję popularyzacji Międzynarodowego Znaku „Pomóż mi” i akcję popularyzującą profilaktykę męskich nowotworów raka jąder i prostaty. W Wigilię Bożego Narodzenia w roli Mikołaja roznosiłem paczki dla potrzebujących, a już za chwilę zaproszę państwa do Noworocznej Aukcji na rzecz rehabilitacji i leczenia Pawła Matłacza, wychowanka Pogoni Siedlce, który doznał uszkodzenia rdzenia kręgowego i porażenia czterokończynowego. Na kanwie wydarzeń na polsko-białoruskiej granicy podczas listopadowej sesji Rady Miasta złożyłem projekt uchwały w sprawie wyrażenia solidarności, wdzięczności, szacunku i wsparcia dla żołnierzy Wojska Polskiego, Wojsk Obrony Terytorialnej, funkcjonariuszy Policji i Straży Granicznej strzegących granic Rzeczypospolitej Polskiej. Pamiętajmy o codziennym trudzie służby wielu naszych bliskich, kolegów, znajomych. Siedlce to moje miasto rodzinne, miasto pierwszej miłości, szkolnych przyjaźni, na zawsze pozostanie w mym sercu. Życzę temu miastu rozwoju na miarę swego potencjału i wierzę, że Siedlce będą mogły cieszyć się mianem stolicy regionu i lidera ściany wschodniej. Tegoroczne życzenia będą bardzo osobiste, ponieważ niedawno z powodu zarażenia wirusem COVID-19 zmarła mama mojego przyjaciela, którą od zawsze traktowałem jak członka rodziny. Życzę wszystkim, żeby ten rok był przełomowy w walce z wirusem. Niech nowy rok obdarzy państwa radością i miłością, niech dobro drugiego człowieka i życzliwość towarzyszy nam cały 2022 i pomimo gorzkich refleksji niech wypełni nas nadzieja wzajemnej życzliwości i poszanowania parlamentarzystom, samorządowcom z naszego okręgu, radnym i prezydentowi. Tego życzę, ponieważ dobro Siedlec w naszej pracy jest wartością najwyższą. 

To jest ostatni moment na podjęcie współpracy, wszak Siedlce w kategorii miast na prawach powiatu w Rankingu Finansowym Samorządu Terytorialnego w Polsce w 2020 roku zajęło 66 miejsce na... 66 pozycji.